Σάββατο 28 Απριλίου 2012

Ελληνικές Εκλογές: Αδιέξοδο



Αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα, τον τελευταίο καιρό, είναι το απόλυτο αδιέξοδο. Οι Έλληνες έχουν εγκλωβιστεί από ένα σάπιο πολιτικό σύστημα, διαπλεκόμενο με ξένες μυστικές υπηρεσίες και συμφέροντα και ολοκληρωτικά υποταγμένο. Οι επερχόμενες εκλογές της 6ης Μαΐου είναι η προσπάθεια ολικής επικράτησης των δυνάμεων που θέλουν να τελειώσουν την Ελλάδα!
Το πολιτικό σύστημα φρόντισε να διασπαστεί σε δήθεν «νέα» και «ανεξάρτητα» κόμματα τα οποία την επομένη των εκλογών θα επιστρέψουν στην «μήτρα» με αφορμή το ψευδοδίλλημα της ακυβερνησίας και του χάους! Μιλώ συγκεκριμένα για τα δύο «μεγάλα» κόμματα το ΠΑΣΟΚ και την ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ κυρίως αλλά και με την «αριστερά» να συμπράττει! 


Έτσι εξαπατώντας άλλη μια φορά τον ελληνικό λαό, θα προσπαθήσουν να κλέψουν την ψήφο του, συνεχίζοντας έτσι την πολιτική που επιβάλλουν ξένα κέντρα, η ΕΕ και το Διεθνές νομισματικό ταμείο εις βάρος της Ελλάδος!
Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ του Φώτη Κουβέλη είναι το δίδυμο κόμμα του ΠΑΣΟΚ με πλήθος πρώην στελεχών του. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ θα είναι το τρίτο κόμμα αν χρειαστεί σε μια συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ- ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.
Αν τα εκλογικά ποσοστά των τριών δεν φτάσουν για σχηματισμό κυβέρνησης, τότε ο τέταρτος πόλος θα είναι το κόμμα του Πάνου Καμμένου, οι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ το οποίο κατά κύριο λόγο προέρχεται από τα «σπλάχνο» της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ. Πολλοί ίσως διαφωνήσουν με την άποψή μου αυτή λόγω των δηλώσεων Καμμένου πως ούτε νεκρός δεν θα συνεργαζόταν με τον Αντώνη Σαμαρά αλλά επιτρέψτε μου να πιστεύω ότι ο Π. Καμμένος δεν είναι νέος στην πολιτική σκηνή. Είναι παλαιός πολιτικός, βγαλμένος από τα σπλάχνα της ΟΝΝΕΔ και έχει εμπειρία στις μεθόδους προσέλκυσης ψηφοφόρων. Ακόμη όμως και στην περίπτωση που αρνηθεί ο ίδιος συνεργασία κανείς δεν εγγυάται ότι θα πράξουν το ίδιο και οι βουλευτές του. Άλλωστε η αντιμνημονιακή ρητορεία χρησιμοποιήθηκε και από τον Σαμαρά ο οποίος με την ίδια ευκολία πέρασε στην αντίπερα όχθη.
Όσον αφορά το ΛΑΟΣ αν καταφέρει να μπεί στην Βουλή τότε είναι πολύ πιθανό να συμπράξει με την ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ όπως άλλωστε και τα μεγαλοστελέχη του Βορίδης και Γεωργιάδης.
Ο μόνος χώρος ο οποίος δηλώνει «απέναντι» στα όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, δηλαδή το Μνημόνιο και όσα απορρέουν από αυτό, είναι ο χώρος της Αριστεράς. Ωστόσο και εδώ υπάρχει μεγάλη δόση υποκρισίας. Ενώ κόπτονται για την σωτηρία της χώρας από την ΕΕ και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο εντούτοις δεν αγγίζουν ίσως το μεγαλύτερο πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας- ιστορίας, αυτό της λαθρομετανάστευσης και της εισβολής εκατομμυρίων εποίκων. Επιπλέον στους κόλπους τους φιλοξενούν φιγούρες οι οποίες μόνο για την φιλοπατρία τους δεν φημίζονται όπως πχ. ο εθνομηδενιστής Τατσόπουλος υποψίφιος με τον ΣΥΡΙΖΑ, ή η συντρόφισσα Μαρία (Ρεπούση) του Κουβέλη!
Αυτές οι επιλογές τόσο της δεξιάς όσο και της αριστεράς έδωσαν γόνιμο έδαφος για την μεγάλη άνοδο της ακροδεξιάς η οποία βλέπει τα ποσοστά της να αυξάνονται γεωμετρικά στηριζόμενη κυρίως σε αυτό που οι άλλοι αποφεύγουν, στην λαθρομετανάστευση. Μια ακροδεξιά όμως που οι φιλογερμανικές της καταβολές δεν προϋποθέτουν ανεξάρτητη πολιτική!
Δυστυχώς για τους Έλληνες η ψήφος της 6ης Μαΐου θα είναι «το μη χείρον βέλτιστον»!



Τρίτη 3 Απριλίου 2012

Απάντηση στο Γερμανικό υπουργείο των Εξωτερικών


Ευτυχώς δεν είναι οι Γερμανοί αυτοί που αποφασίζουν για τις πολεμικές αποζημιώσεις!



Το Γερμανικό υπουργείο των εξωτερικών σε χθεσινή του ανακοίνωση υπογράμμισε ότι οι πολεμικές αποζημιώσεις προς την Ελλάδα δεν αποτελούν πλέον υποχρέωση για την Γερμανία. Πως οι Γερμανοί αναγνωρίζουν τις ευθύνες τους για τις βαρβαρότητες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου αλλά στα πλαίσια της επί δεκαετιών συνεργασίας των δύο χωρών στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση δεν τίθεται πλέον ζήτημα πολεμικών αποζημιώσεων.

Αυτή είναι σαφέστατα μια δήλωση μέσα στα ηγεμονικά πλαίσια που κινείται η Γερμανία. Είναι μια δήλωση έπαρσης, μια ύβρις όπως θα λέγαμε πιο σωστά. Και η ύβρις πάντα τιμωρείται.

Ευτυχώς λοιπόν για όλους εμάς η Γερμανία δεν είναι η αρμόδια για να αποφασίσει για την τύχη των πολεμικών αποζημιώσεων.



Εάν για οποιοδήποτε λόγο αρνείται να αποζημιώσει την Ελλάδα (η οποία είναι η μόνη χώρα η οποία δεν αποζημιώθηκε από τους Γερμανούς) τότε αρμόδια είναι τα διεθνή δικαστήρια καθώς οι πολεμικές αποζημιώσεις έχουν καθοριστεί με ακρίβεια τόσο από την Συνθήκη Ειρήνης των Παρισίων το 1946 όσο και από την Συνθήκη του Λονδίνου το 1953 (27 Φεβρουαρίου).

Και αν την στιγμή αυτή το 4ο Ράιχ ελέγχει τις δικαστικές αποφάσεις, αυτό δεν θα συμβαίνει για πάντα! Και οι τόκοι θα ανεβάζουν το ποσό! 

Να θυμίσουμε ότι οι πολεμικές αποζημιώσεις δεν παραγράφονται!

Και είναι πολύ πιθανό η σημερινή ηγεσία της Γερμανίας, όταν θα αποδοθούν οι αποζημιώσεις, να βρίσκεται στην φυλακή για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και την μεγάλη γενοκτονία των Ελλήνων (αλλά και των Ισπανών, Πορτογάλων, Ιρλανδών και κατά πάσα πιθανότητα των Γερμανών) η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη.

Και βέβαια η άρνηση των Γερμανών να «τιμήσουν» τις υπογραφές τους δίνει το αντίστοιχο δικαίωμα στους Έλληνες να μην «τιμήσουν» τις δικές τους (βλ. Δανειακή Σύμβαση).


Πόσες δεκαετίες πέρασαν «φίλοι» και «σύμμαχοι» Γερμανοί;

Όσο για την Ελλάδα, αυτή απαίτησε τις αποζημιώσεις διαδοχικά το 1945, 1946, 1947, 1964, 1965, 1966, 1974, 1987, και το 1995 (μετά την ένωση των δύο Γερμανιών).

Το κουτόχορτο λοιπόν «φίλοι» του 4ου Ράιχ κρατήστε το για …τον Γερμανό φορολογούμενο!




Share

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More