Γράφει ο ΔΗΜΟΚΡΑΤΗΣ
Η αμφισβήτηση
Τα γεγονότα που διαδραματίζονται τον τελευταίο καιρό (τα τελευταία χρόνια) στην χώρα μας έχουν όδηγήσει ένα μεγάλο τμήμα του πληθυσμού στην απαξίωση, τον μηδενισμό και την μοιρολατρεία. Οι εξελίξεις είναι ταχύτατες και αρνητικές και υπάρχει η αίσθηση ότι τα χειρότερα έπονται. Ωστόσο μέσα σε όλο αυτό το αρνητικό κλίμα πιστεύω ακράδαντα ότι οι Έλληνες έχουν τα ψυχικά αποθέματα και μπορούν να (θα) κάνουν την υπέρβαση. Άλλωστε δεν θα είναι η πρώτη φορά. Στην υπέρβαση αυτή θα συμβάλλει τα μέγιστα το ελληνικό χαρακτηριστικό της αμφισβήτησης.
"Το εξαιρετικό και μοναδικό φαινόμενο που παρατηρείται στην αρχαία Ελλάδα, προϋπόθεση και αποτέλεσμα μιας άλλης θεώρησης του κόσμου, είναι η αμφισβήτηση της παράδοσης: η κοινωνία δεν μένει προσκολλημένη στους παραδοσιακούς θεσμούς, σ' αυτό που βρήκαμε από τους πατεράδες μας, στον λόγο και τις εντολές του Ιεχωβά, ή σε οποιαδήποτε άλλη εξωκοινωνική αρχή και πηγή θέσμισης, θέτει υπό αμφισβήτηση τους παραδοσιακούς θεσμούς..." (Κορνήλιος Καστοριάδης Η αρχαία ελληνική δημοκρατία και η σημασία της για εμάς σήμερα)
Αυτή η αμφισβήτηση ήταν η αιτία να συμβεί το, όχι μόνο για την εποχή του αλλά και για πολλούς αιώνες αργότερα, αδιανόητο -για οποιαδήποτε άλλη κουλτούρα- φαινόμενο της Δημοκρατίας το 508 π.Χ. στην Αθήνα. Σε μια αυθεντική επανάσταση που δεν οδήγησε μόνο στην αλλαγή προσώπων ούτε στην βελτίωση της ζωής των επαναστατών υπό τους ίδιους θεσμούς αλλά στην ριζική αλλαγή της θέσμισης της κοινωνίας.
Αυτή η αμφισβήτηση ήταν η αιτία της άρνησης υποταγής στον "Μέγα Βασιλέα" ,της νίκης στην Σαλαμίνα και την διάσωση του ελληνικού και κατά προέκταση του δυτικού πολιτισμού.
Στη Ελλάδα για πολλά χρόνια δεν έχει αλλάξει τίποτε!
Για όσους μελετούν την ιστορία του τόπου μας είναι εύκολο να διαπιστώσουν ότι τα βασικά ελληνικά χαρακτηριστικά θετικά και αρνητικά παραμένουν ίδια εδώ και χιλιετίες (απόδειξη αυτού ο λόγος τουΡωμαίου Συγκλητικού Μενένιου Απιου). Κάποια από αυτά παρέμειναν σε κωματώδη κατάσταση άλλα απλώς ατόνησαν και άλλα αναπτύχθηκαν. Καθοριστικός -αρνητικός- παράγοντας για την Ελλάδα ήταν πάντοτε το κοινωνικοοικονομικό πλαίσιο από την στιγμή που αυτό -για οποιοδήποτε λόγο- ξέφευγε από τον έλεγχο και την επιρροή των Ελλήνων. Σε ένα τέτοιο πλαίσιο ζούμε εδώ και πάρα πολλά χρόνια από την πτώση του Βυζαντίου (πολύ νωρίτερα της αλώσεως και των σταυροφοριών) και την βιομηχανική επανάσταση με ένα κοινωνικοοικονομικό σύστημα που καταλήγει στον καπιταλισμό με αρχές και αξίες αλλά και φιλοσοφία μακριά από τις παραδοσιακές ελληνικές. Ωστόσο αρχίζει να διαφαίνεται μια παγκόσμια αμφισβήτησή του που πιθανότατα να οδηγήσει σε νέα συστήματα και εδώ θα μας δοθεί η ευκαιρία σαν Έλληνες να δημιουργήσουμε εκείνο το κοινωνικοοικονομικό πλαίσιο που θα συμβάλλει στην πρόοδο και την ανάδειξη όλων των θετικών ελληνικών χαρακτηριστικών. Αυτών που τόσα καλά προσέφεραν στην ανθρωπότητα από την αρχαιότητα έως τις μέρες μας.
Θα ήθελα να προλάβω όσους θα πούν πως η σημερινή κατάσταση παρακμής της χώρας μας δεν έχει προηγούμενο. Η κατάσταση της χώρας μας ήταν πάντοτε η ίδια από την εποχή του Καποδίστρια και μετά. Θα τολμήσω να πώ πως ποτέ δεν ήταν καλύτερη. Διαβάστε τα "Απομνημονεύματα" του Μακρυγιάννη και το "Κίνδυνοι και ελπίδες του ελληνισμού" του Χρ. Χρηστίδη (1934) για να καταλάβετε τι εννοώ. Όχι πως επικροτώ την σημερινή κατάσταση (αυτός άλλωστε είναι και ο λόγος που γράφω).
Η εποχή αλλάζει!
Η κατάσταση της χώρας μας όπως προείπα παραμένει ίδια εδώ και αιώνες. Υπάρχει όμως μια διαφορά. Ο Έλληνας μπορεί σήμερα να ενημερώνεται άμεσα για όλα και να διαμορφώνει αντίληψη με την προϋπόθεση όμως πρώτα να διαμορφώσει τα φίλτρα που θα ξεχωρίσουν την πληροφόρηση από την παραπληροφόρηση. Η ταχύτητα της πληροφορίας, της είδησης αλλά και της απόκτησης γνώσης ενός αντικειμένου έχει φτάσει σήμερα σε φαντάστικά για άλλες εποχές επίπεδα.
Μας δίνεται τώρα η ευκαιρία της αμφισβήτησης παγιωμένων αντιλήψεων που εντυπώθηκαν μέσα μας ενορχηστρωμένα εδώ και δεκαετίες από εκπροσώπους συμφερόντων, περίεργων ιδρυμάτων και ΜΚΟ και ασπαστές των απόψεων Κίσσινγκερ. Από μεγαλοεκδότες και καθηγητές μπροστάρηδες του εθνομηδενισμού και μεγαλοεργολάβους καναλάρχες αφεντικά των "αντιπροσώπων" μας στην "βουλή".
Η αλλαγή θα ξεκινήσει από το σπίτι!
Η αλλαγή θα ξεκινήσει από την παιδεία. Όχι δεν ονειρεύομαι! Το ελληνικό κράτος (=βία) δεν πρόκειται να αλλάξει την παρεχόμενη παιδεία προς το καλύτερο, αντιθέτως αυτή θα υποβαθμίζεται συνεχώς για παράξει τους "βλάκες" τους οποίους το σύστημα θα μπορεί να ελέγξει καλύτερα. Αυτό όμως που πρέπει να αλλάξει είναι η προστασία της νεολαίας από την εθνομηδενιστική παιδεία που της παρέχεται. Η οικογένεια θα πρέπει να αμφισβητήσει και να δώσει τις ελληνικές αξίες στα παιδιά που διαμορφώνουν τον χαρακτήρα και την σκέψη τους (και σίγουρα όχι ο Σόρος και η Ρεπούση, η Δραγώνα ή ένας υπουργός παιδείας οννεδίτης επιπέδου σκυλάδικου, γηπέδου ή απαξιωτής της γλώσσας μας, εντολοδόχος ταγμάτων εξουσίας). Πρέπει να εμφυτεύσει την κριτική ικανότητα στους νέους.
Χωρίς εθνική υπερηφάνεια δεν πρόκειται ποτέ αυτή η χώρα να προχωρήσει. Και αυτή θα έλθει όταν η νεολαία μάθει το πολιτισμικό βάρος που κουβαλάει αλλά και τις αντίστοιχες ευθύνες που αυτό δημιουργεί. Θα έλθει όταν καταλάβουμε:
1.Τι είναι να είσαι Έλληνας.
2.Το ότι ο πολιτισμένος κόσμος είναι παιδί του Ελληνικού πολιτισμού.
3.Την παγκόσμια σημασία της μάχης του Μαραθώνα και της Ναυμαχίας της Σαλαμίνας.
3. Το ότι υπάρχει σήμερα Ευρώπη οφείλεται στην ασπίδα που λέγεται Ελλάς και κράτησε την ανατολή μακριά.
4. Το ότι η αναγέννηση είναι η επανανακάλυψη της κλασσικής (και ελληνιστικής) Ελλάδος και
5. κυρίως ότι μπορούμε και πρέπει να συμβάλλουμε στην βελτίωση της σημερινής κατάστασης.
Και άλλα πολλά. Πρέπει όμως να μπεί στην ουσία των πραγμάτων και όχι με μια επιφανειακή προσέγγιση τύπου "Ελληναράδων".
Σίγουρα δεν τίθεται δίλημμα άγνοια ή ρατσισμός. Η γνώση της ιστορίας και η παιδεία εν γένει είναι το καλύτερο αντίδοτο στον ρατσισμό.
Σίγουρα όλα τα παραπάνω η νεολαία δεν θα τα διδαχθεί στο σχολείο. Τίποτα πέρα από ανάγνωση γραφή και μερικές αριθμητικές πράξεις για να μπορούν οι "βλάκες" του μέλλοντος να ενταχθούν στην αγορά εργασίας.
Η οικογένεια φέρει την μέγιστη ευθύνη για το μέλλον των παιδιών και του τόπου.
Η Δημοκρατία!
Είναι πασιφανές οτι μόνο με την Δημοκρατία δεν έχει σχέση το πολίτευμά μας. Πότε έγινε το τελευταίο δημοψήφισμα μετά την λεγόμενη μεταπολίτευση;
Νομίζουμε πως έστω και για μια μέρα κάθε τέσσερα χρονια γινόμαστε ο κυρίαρχος λαός; Ούτε αυτό δεν συμβαίνει. Ψηφίζουμε αυτούς που ήδη κάποιοι έχουν επιλέξει για τα ψηφοδέλτια.
Στην αρχαία δημοκρατία οι άρχοντες ήταν ΑΙΡΕΤΟΙ. Με το πρώτο "στραβοπάτημα" ο ΔΗΜΟΣ μπορούσε να τους αντικαταστήσει. Ήταν ΚΛΗΡΩΤΟΙ που σημαίνει ότι όλοι οι ΠΟΛΙΤΕΣ είχαν τις ίδιες πιθανότητες να κυβερνήσουν και αυτό τους έκανε να ασχολούνται υπεύθυνα με τα κοινά και όχι να ιδιωτεύουν (ιδιώτης=idiot) όπως συμβαίνει σήμερα. Οι εκλογές θεωρούνταν διαδικασία ολιγαρχικών πολιτευμάτων. Θεωρούσαν πως οι εκλογές ευννοούν τους διάσημους.
Μόνο με την πραγματική και άμμεση δημοκρατία θα μπορέσει ο ΛΑΟΣ να επιβάλλει την θέλησή του. Στην Αθηναϊκή Δημοκρατία οι εννέα στις δέκα αποφάσεις που πήρε ο ΔΗΜΟΣ ήταν σωστές. "Διάλεξαν ανθρώπους σαν τον Θεμιστοκλή και τον Περικλή, βραβευσαν τραγωδίες σαν την Αντιγόνη κτλ." (Κορνήλιος Καστοριάδης Η αρχαία ελληνική δημοκρατία και η σημασία της για εμάς σήμερα).
Η πραγματική Δημοκρατία θα ξεκινήσει με την αποκέντρωση και την ενίσχυση της τοπικής αυτοδιοίκησης (π.χ. άμμεση κατάργηση σχεδίου "Καποδίστριας") σε πρώτη φάση για να φτάσουμε στο ζητούμενο που είναι η ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ (Το πως θα συμβεί αυτό θα το προτείνω σε επόμενο άρθρο).
Ένα καλό παράδειγμα εφαρμογής της άμμεσης Δημοκρατίας είναι αυτό του Μανώλη Γλέζου στην Απείρανθο της Νάξου. Παράδειγμα για το οποίο κανένα μέσo ενημέρωσης δεν έκανε αναφορά.
ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ=
1. ΜΙΚΡΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ
2. ΑΙΡΕΤΟΙ ΑΡΧΟΝΤΕΣ
3. ΚΛΗΡΩΤΟΙ (και όχι εκλεγμένοι) ΑΡΧΟΝΤΕΣ
4. ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ
5. ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ
Eπίλογος
Παιδεία, Αμφισβήτηση, Δημοκρατία, Ενθουσιασμός, Πολιτισμός, Σεβασμός.
Όλα αυτά ενυπάρχουν και μπορούν να αναδειχθούν. Η Ελλάδα έχει τα ψυχικά αποθέματα να βγεί μπροστά.
ΚΙ ΟΜΩΣ Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΠΟΡΕΙ!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου